| : PFASتهدیدی نوظهور برای محیط زیست، امنیت غذایی و سلامت انسان |
| کد مقاله : 1028-FSNCONF (R2) |
| نویسندگان |
|
مهرداد منافی1، شایان شریعتی *2، مجید بغدادی3 1دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران. 2استادیار گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران. 3دانشیار گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران. |
| چکیده مقاله |
| ترکیبات پرفلوئوروآلکیلی (PFAS ) به عنوان گروهی از آلاینده‌های مصنوعی نوظهور، به دلیل پایداری بالا و خطرات بالقوه برای سلامتی، به طور فزاینده‌ای مورد توجه قرار گرفته‌اند. این ترکیبات در محیط زیست سخت تجزیه‌پذیر هستند و می‌توانند به مدت طولانی در طبیعت باقی بمانند. ترکیبات PFAS در صنایع مختلفی مانند تولید مواد نساجی ضدآب، ظروف پخت و پز نچسب، بسته بندی‌های مواد غذایی، و مواد خاموش‌کننده آتش به کار می‌روند. این ترکیبات به دلیل نیمه‌عمر طولانی، در خاک، آب و هوا تجمع می‌کنند و از طریق فعالیت‌های صنعتی، فاضلاب و محصولات مصرفی به محیط زیست وارد می‌شوند. PFAS به راحتی از طریق زنجیره غذایی و محیط زیست به بدن انسان و حیوانات وارد می‌شوند و می‌توانند باعث مشکلات بهداشتی متعدد از جمله اختلالات غدد درون‌ریز، کاهش عملکرد سیستم ایمنی و خطرات بارداری شوند. این پژوهش به بررسی پیامدهای آینده آلودگی PFAS در محیط زیست پرداخته و بر نیاز به استراتژی‌های مدیریت پایدار تاکید می‌کند. یافته‌ها نشان می‌دهد که بدون اقدام سریع و موثر، PFAS می‌توانند به تهدیدی جدی برای پایداری اکوسیستم‌ها و سلامت انسان‌ها تبدیل شوند و امنیت غذایی و توسعه پایدار کشور را به مخاطره بیندازند. استراتژی‌های کاهش تولید و استفاده از این ترکیبات، به همراه تصفیه پیشرفته آب و خاک، به عنوان راهکارهای پیشنهادی مطرح شده‌اند تا از تهدیدات جدی این آلاینده‌ها بر سلامت انسان و محیط زیست جلوگیری شود. در صورت عدم توجه به این موضوع در چشم‌اندازهای آینده، اثرات منفی این ترکیبات می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری بر امنیت غذایی، سلامت انسان و توسعه پایدار کشور داشته باشد. |
| کلیدواژه ها |
| آلاینده های نوظهور؛ امنیت غذایی؛ پرفلوئوآلکیل؛ توسعه پایدار؛ محیط زیست. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |