مروری بر پنج رویکرد مرمت اکولوژیک
کد مقاله : 1035-FSNCONF (R1)
نویسندگان
حسن دارابی *1، شکیلا عابدی2
1دبیر علمی
2دانشجوی دانشگاه تهران
چکیده مقاله
مرمت اکولوژیک تلاشی حیاتی برای احیای اکوسیستم‌های تخریب‌شده و ارائه خدمات ارزشمند به مردم است. برآوردها نشان می‌دهد که 20 تا 40 درصد از اکوسیستم‌های زمین تخریب شده و تقریباً 40 درصد از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. سازمان ملل متحد سال‌های 2021-2030 را دهه مرمت اکوسیستم اعلام کرده و متعهد به مرمت نزدیک به یک میلیارد هکتار از زمین‌های تخریب شده است. این مقاله به بررسی رویکردهای مختلف مرمت اکولوژیک، از جمله راه‌حل‌های اجتماعی-اکولوژیکی، مشارکتی، ویژگی محور، جامعه محور و راه‌حال‌های مبتنی بر طبیعت می‌پردازد. مقاله تلاش می‌کند زیربنای نظری، نقاط قوت و ضعف و چارچوبی مقایسه‌ای برای درک کاربرد هر یک از رویکردها ارائه دهد. رویکرد اجتماعی–اکولوژیک سیستم‌های اجتماعی و بوم‌شناختی را یکپارچه می‌کند، در حالی که رویکرد مشارکتی، ذینفعان را در تصمیم‌گیری درگیر می‌کند. روش‌های ویژگی محور از ویژگی‌های عملکردی گیاه برای بهبود اکوسیستم استفاده می‌کنند و استراتژی‌های مبتنی بر جامعه، داوطلبان محلی را برای بهبودی فضای سبز درگیر می‌کنند. راه‌حل‌های مبتنی بر طبیعت بر خدمات اکوسیستم برای منافع اجتماعی تمرکز می‌کنند. پیچیدگی مرمت اکولوژیکی نیازمند راهبردهای متنوع و قابل انطباق برای رسیدگی به چالش‌های ناشی از تغییرات آب‌وهوا و فعالیت‌های انسانی است. تحقیقات آینده باید مدل‌های زیست‌محیطی پیش‌بینی‌کننده، فناوری‌های مشارکتی و اثربخشی رویکردهای مرمت را بررسی کند. همچنین، درک تعاملات گونه‌ها و تأثیر آن‌ها بر فرآیندهای اکولوژیکی و خدمات اکوسیستم حیاتی است. توسعه سناریوهای تغییر اقلیم برای هدایت تصمیم‌های مرمت اکولوژیک می‌تواند پایداری و موفقیت تلاش‌های مرمت، افزایش انعطاف‌پذیری اکوسیستم و کمک به رفاه انسان و طبیعی را تضمین کند.
کلیدواژه ها
مرمت؛ مرمت اکولوژیک؛ راه حل‌های مبتنی بر طبیعت؛ رویکرد جامعه محور؛ رویکرد ویژگی؛ رویکرد اجتماعی- اکولوژیک.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی