بررسی تعامل بین فن‌آوری‌های شهر هوشمند به منظور کاهش تغییرات اقلیمی
کد مقاله : 1047-FSNCONF (R1)
نویسندگان
حمیده طاهری *1، محمد جواد امیری2، مهناز جدیدی3
1دانشجویی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران رشته آموزش محیط زیست
2عضو هیأت علمی، دانشکده محیط‌زیست دانشگاه تهران
3دانشجوی دکتری برنامه‌ریزی محیط‌زیست، دانشکده محیط‌زیست دانشگاه تهران
چکیده مقاله
این مطالعه به رابطه پیچیده بین فن‌آوری‌های شهر هوشمند و استراتژی‌های کاهش تغییرات آب و هوایی برای کشف هم‌افزایی که می‌تواند اهداف پایداری را پیش ببرد، می‌پردازد. از طریق بررسی ادبیات جامع، مطالعات موردی و چارچوب‌های نظری، هدف این تحقیق شناسایی این است که چگونه راه‌حل‌های هوشمند می‌توانند کارایی انرژی را بهینه کنند، تحرک شهری را افزایش دهند، انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهند و تاب‌آوری آب و هوا را تقویت کنند. این روش شامل تجزیه و تحلیل کمی، ارزیابی‌های کیفی و برنامه‌ریزی سناریو برای پروژه اثرات بالقوه است. این تحقیق بر نیاز به چارچوب‌های مشارکتی میان ذینفعان برای همسوسازی پیشرفت‌های فناوری با اهداف محیط‌زیستی تاکید می‌کند و راه را برای تحقیقات آینده و توسعه سیاست در طرح‌های شهر هوشمند هموار می‌کند. یافته‌ها نشان می‌دهد که ادغام استراتژیک فن‌آوری‌های شهر هوشمند می‌تواند به‌طور قابل توجهی تلاش‌های کاهش تغییرات آب و هوایی را تقویت کند و رویکردهای نوآورانه‌ای را برای توسعه شهری پایدار ارائه دهد. تعاملات هم افزایی میان فناوری‌ها - مانند شبکه‌های هوشمند، سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند، و طرح‌های ساختمان سبز - می‌تواند به طور قابل‌توجهی انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهد و کارایی انرژی را بهبود بخشد.
کلیدواژه ها
فن‌آوری‌های شهر هوشمند، تاب‌آوری محیطی، انتشار گازهای گلخانه‌ای، تغییر اقلیم، توسعه شهری پایدار
وضعیت: پذیرفته شده