امکان استفاده از اجزای درخت نخل در معماری جهت کاهش آلودگی محیط زیست (با الهام از فرهنگ بلوچستان)
کد مقاله : 1086-FSNCONF (R1)
نویسندگان
کریم بخش ترشابی *
عضو هیات علمی
چکیده مقاله
درخت نخل در فرهنگ بلوچستان جایگاهی مهم داشته و از تمام بخش های آن در زندگی به نحو مطلوب استفاده می شده است. مردم بومی در طی قرون متمادی قابلیت اجزای مختلف درخت نخل مثل برگ، شاخه و تنه را به نحو مطلوب کشف کرده و از این قابلیت در احداث سرپناه و مسکن بومی خود بهره برده اند. در حالیکه امروزه اجزای درخت نخل مثل شاخه ها و برگ ها در مناطق شهری و بالاخص روستایی باعث آلودگی محیط زیست شده است، در نقاط مختلف بلوچستان با توجه به سابقه‌ی سکونت دیرینه و تنوع شیوه‌های معیشتی، گونه‌های متنوع مسکن مثل کپر، کاپار، گرد توپ و کاش دیده می‌شود که غالبا از برگ، شاخه یا تنه درخت نخل در احداث آنها استفاده شده است. این تحقیق که براساس نوع داده ها مبتنی بر تحقیق کیفی و روش توصیفی– تحلیلی است، به دنبال پاسخگویی به این سوال است که چگونه می توان از درخت نخل در طراحی معماری استفاده کرد؟ همانطور که اشاره شد، بررسی ها نشان می دهد که مردم بومی بلوچستان از درخت نخل در احداث فضاهای زیستی استفاده کرده اند. در نتیجه می توان گفت استفاده از تجربیات ارزشمند معماری بومی در طراحی های آینده این خطه می تواند باعث شکل گیری معماری ارزان، ارزشمند با فضاهای انعطاف پذیر، قابل گسترش و با هویتی شود که ضمن امکان بازیافت مصالح به حفظ محیط زیست و کاهش آلودگی آن کمک خواهد نمود.
کلیدواژه ها
استفاده؛ اجزای درخت نخل؛ معماری؛ آلودگی محیط زیست؛ فرهنگ بلوچستان
وضعیت: پذیرفته شده