هویت منظرین کوهستانی شیراز؛ به مثابه هویت فرهنگی
کد مقاله : 1038-FSN (R1)
نویسندگان
هدی شیخی *1، ساناز حائری2
1دانشگاه شیراز دانشکده هنر و معماری
2دانشکده هنر معماری دانشگاه شیراز
چکیده مقاله
در این پژوهش، هویت منظرین کوهستانی شیراز به مثابه عنصری کلیدی یعنی هویت فرهنگی شهر مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به چالش هایی که در سال های اخیر ناشی از گسترش شهرنشینی در کوهپایه ها شاهد آن‌ها هستیم،مانند: کاهش پوشش گیاهی، افزایش جزایر گرمایی و گسست اکولوژیک، دخالت در حریم کوهستان و... پژوهش حاضر با تاکید بر رویکرد اکولوژیک-فرهنگی، چارچوبی را در جهت طراحی منظر پایدار بیان می‌کند. روش تحقیق مبتنی بر مرور نظام مند ادبیات و تحلیل شبکه‌ای کلیدواژگان ( با نرم‌افزار VOSviewer در پایگاه Scopus) است. یافته‌ها نشان می‌دهد: منظر کوهستانی شیراز با ویژگی‌های طبیعی (توپوگرافی، تنوع زیستی) و فرهنگی (خاطرات جمعی، آیین‌ها) رابطه همسو و جدانشدنی دارند. خدمات اکوسیستمی (تنظیمی، تأمینی، فرهنگی-اجتماعی) به خصوص در تقویت حس تعلق مکانی و پایداری منظر نقش محوری ایفا می‌کنند. چنانچه هویت منظر کوهستانی شیراز بر پایه گونه‌های گیاهی بومی (بلوط، بادام کوهی، ارژن) و حفظ ساختارهای طبیعی (شبکه هیدرولوژی، توپوگرافی) باشد، ، بر شرایط اقلیمی و جغرافیای منطبق خواهد بودو پایدار می ماند.
کلیدواژه ها
هویت منظرین،هویت فرهنگی، پایداری منظر، تعلق مکان، اکولوژیک
وضعیت: پذیرفته شده