| تاثیر محافظ‌های آلی و معدنی در بهبود عملکرد دانه جو در خاک‌های آلوده به شوری |
| کد مقاله : 1054-FSN (R1) |
| نویسندگان |
|
رئوف سیدشریفی *1، اروین محمدزاده2، حامد نریمانی2 1هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی 2گروه تولید و ژنتیک گیاهی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران |
| چکیده مقاله |
| بهمنظور بررسی تأثیر محافظ‌های آلی و معدنی در بهبود عملکرد دانه جو در خاک‌های آلوده به شوری، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌‌های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1403 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل تنش شوری در سه سطح (عدم اعمال شوری به‌عنوان شاهد، شوری 40 و 80 میلی‌مولار) از نمک کلرید سدیم، محلول‌پاشی سیلیکون و سلنیوم در چهار سطح (محلول‌پاشی با آب به‌عنوان شاهد، محلول‌پاشی40 میلی‌گرم در لیتر نانوسیلیکون، محلول‌پاشی چهار میلی‌گرم در لیتر سلنیوم، محلول‌پاشی توأم نانوسیلیکون و سلنیوم)، کاربرد ورمی‌کمپوست در دو سطح (عدم کاربرد و کاربرد شش تن در هکتار ورمی‌کمپوست) بودند. نتایج نشان داد که در بالاترین سطح شوری (80 میلی‌مولار)، کاربرد محافظ‌های آلی و معدنی (ورمی‌کمپوست، سیلیکون و سلنیوم)، وزن خشک ریشه (7/37 درصد)، سرعت پرشدن دانه (9/6 درصد)، حداکثر وزن دانه (6/30 درصد)، طول سنبله (7/36 درصد)، تعداد دانه در سنبله (5/27 درصد) و عملکرد دانه (6/30 درصد) را در مقایسه با عدم کاربرد محافظ‌های آلی و معدنی در همین سطح از سطوح شوری افزایش داد. بر اساس نتایج این بررسی استفاده از محافظ‌های آلی و معدنی در در خاک‌های آلوده به شوری ناشی از کلرید سدیم، به‌واسطة بهبود محتوای کلروفیل و اجزای پرشدن دانه، می‌تواند عملکرد دانه جو را افزایش دهد. |
| کلیدواژه ها |
| تعدیل‌کننده‌های تنش، عملکرد، عناصر کمیاب، کلروفیل، محلول‌پاشی |
| وضعیت: پذیرفته شده |