بررسی اثرات مقادیر مختلف سیلیس بر پالایش زیستی کادمیوم در اندامهای مختلف برنج
کد مقاله : 1071-FSN
نویسندگان
صدیقه علائی بخش *1، مهرداد شیخ زاده2، حمیدرضا مبصر3، رضا یدی4
1عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد قائمشهر
2دانش آموخته دانشگاه قائمشهر
3عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد قائمشهر
4استادیار گروه کشاورزی، دانشگاه پیام نور، بوشهر
چکیده مقاله
عنصر سنگین کادمیوم منجر به بیماری های بسیاری نظیر فشارخون، آسیب‌های کلیوی، دیابت، ناهنجاری‌های اسکلتی و اختلالات قلبی و عروقی می‌شود. این پژوهش با هدف بررسی اثر کاربرد سیلیس بر کاهش سمیت کادمیوم در اندام‌های مختلف برنج در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم‌شهر در سال 1399 انجام شد. این آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی و با 3 تکرار اجرا شد. تیمارها شامل مقادیر سیلیس با سه سطح (صفر، 150 و 300 میلی‌گرم در کیلوگرم خاک خشک از منبع سیلیکات پتاسیم) و مقادیر کادمیوم با چهار سطح (صفر، 100، 200 و 300 میلی‌گرم در کیلوگرم خاک خشک از منبع کلرید کادمیوم) بودند. نتایج نشان دادند که غلظت سیلیس در برگ با مصرف سیلیس تا 300 میلی‌گرم در کیلوگرم خاک 8/39 درصد روند افزایشی داشت که در نتیجه آن غلظت کادمیوم در دانه 1/56 درصد روند کاهشی نشان داد. غلظت کادمیوم در برگ نیز با مصرف 300 میلی‌گرم سیلیس در کیلوگرم خاک 3/23 درصد کاهش یافت. حداکثر کادمیوم ساقه با مصرف 200 و 300 میلی‌گرم کادمیوم در هر کیلوگرم خاک حاصل گردید. در مطالعه حاضر مشخص شد که مصرف سیلیس، از یک طرف غلظت سیلیس در اندام‌های گیاه را افزایش داد و از طرف دیگر جذب کادمیوم را در اندام-های گیاه کاهش داد. بنابراین در این پژوهش مصرف 300 میلی‌گرم سیلیس در کیلوگرم خاک مناسب‌ترین تیمار جهت کاهش سمیت کادمیوم به‌شمار می‌رود.
کلیدواژه ها
برنج، دانه، ریشه، سیلیس، کادمیم
وضعیت: پذیرفته شده