تحلیل فضایی-سینوپتیک اثر بردار باد در وضعیت شدت آلودگی هوای شهر تهران
کد مقاله : 1085-FSN
نویسندگان
زینب دولتشاهی *1، میثم طولابی نژاد2، ماریه سنجری نیا3
1دانشگاه خوارزمی
2دانشگاه خوارزمی.شرکت مدیریت منابع آب ایران،تهران،ایران
3دانشگاه تهران
چکیده مقاله
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر بردار باد، شامل جهت و سرعت آن، بر توزیع فضایی و شدت آلودگی هوای شهر تهران انجام شد. در این راستا از دو دسته داده استفاده گردید: داده‌های آلاینده‌های هوا که از ایستگاه‌های سنجش آلودگی شهر تهران اخذ شد، و داده‌های سرعت و جهت باد، که از پایگاه ECMWF نسخه ERA5 با تفکیک مکانی 0.25 درجه و در مقیاس روزانه طی دوره آماری 2010 تا 2021 دریافت گردید. نتایج نشان داد توزیع فضایی آلاینده منواکسید کربن در چهار روز آلوده منتخب عمدتاً در ماه‌های سرد سال (آبان تا اسفند) متمرکز بوده است. در تمامی نمونه‌ها، بیشترین غلظت CO در مناطق شمالی و مرکزی شهر مشاهده شد، در حالی که مناطق جنوبی و جنوب‌شرقی دارای غلظت کمتری بودند. در این روزهای آلوده، میانگین سرعت باد در ارتفاع 10 و 100 متری کمتر از 1 متر بر ثانیه بود و شرایط پایداری جوی در سطح شهر حاکم بود. جهت باد از شمال‌شرق به جنوب‌غرب جریان داشت و موجب انتقال آلاینده‌های مناطق شمالی به بخش‌های مرکزی تهران گردید. به طور کلی، سرعت پایین باد در ارتفاع 100 متری توان تعدیل غلظت بالای CO را نداشت و به نظر می‌رسد پایداری و سکون هوا عامل اصلی افزایش غلظت آلاینده در سطح شهر بوده است.
کلیدواژه ها
آلودگی هوا، بردار باد، مونواکسیدکربن، پایداری هوا، تحلیل فضایی، تهران.
وضعیت: پذیرفته شده